حضرت مهدي عليه السلام فیض الله ویسی

صفحه ۲۰۶

28- از آتش سوزنده ی دوزخ ما را

می بخش ز دست کَرَمت خطّ امان

29- یا رب به سر مطهّر شاهِ شهید

آن تشنه لب کُشته ز بیداد یزید

30- آن دم که گذارند مرا اندر قبر

آید بسرم حسین با لطف مزید

31- یارب بابی الفضل علم دار حسین

فرخنده برادر وفادار حسین

32- کاندر دو جهان مرا از گرداب محن

دریاب به چشم های خون بار حسین

33- یا رب به علی اکبر آن شبه رسول

کز ظلم و جفای خصم دُون شد مقتول

34- کاین غم زده را برزخ و روز حساب

مگذار شود فسرده و خوار و ملول

35- یارب به مقام قاسم تازه جوان

آن کشته ی تشنه لب تشنه آب روان

36- می ساز محبّتش همی قسمت من

چون ساز سفر کند ز تن طائر جان

37- یا رب بعلیّ اصغز زار حزین

آن طفل که شد شهید از نارک کین

38- ما را تو ز لطف خود به فردوس برین

گردان ز کرم تو باده و چارقرین

39- عارفچه که شد ز جان ثناخوان حسین

دست طلب انداخت به دامان حسین

40- یا رب برهانش تو ز گرداب بلا

در هر دو جهان به رتبه و شأن حسین

41- تا هست فلک ز دست قدرت و بر پا

فرق است بسی تا که بقا را ز فنا

42- تا نفخه ی صور دمبدم باد ز حق

لعنت بکشندگان شاهِ شهداء

غلام سیاه رو

1- اگر چه سیه رو شدم غلام تو هستم مهدی جان

خواجه مگر بنده سیاه ندارد

2- هر که گدایی آستان تو آمد

دولتی اندوخت که شاه ندارد

3- مهر گیاهت حاصل آل عاشق

آب و گل ما جز این گیاه ندارد

اشاره به امام حسن عسکری (علیه السّلام)

1- می دهد امشب نوید مرغ سلیمان

بلبل شیرین زبان به نغمه ی داود

2- ساقی مجلس گشوده زلف صنم تاب

مجلسیان پر کنید دامن مقصود

3- چشم زلیخا گر این جمال ببیند

یوسف خود را دهد به درهم محدود

اشاره به حضرت نرگس (نرجس) و عفت او

در حریم عشقش مریم به جان خدمت گذار

هاجر آن جا ایستاده با ادب در چاکری

در حال بارگذاری...
۵۲۳ /۲۰۶
مقدمه
جلد ۱ /۱