از آسمان و یا کمی پس از آن، در روی زمین نیز صدایی شنیده می شود. ندا دهنده شیطان است که مردم را به گمراهی فرا می خواند و تلاش می کند با ایجاد تردید در مردم، آنان را از حمایت مهدی علیه السلام و اجابت دعوت آسمانی، باز دارد.
5. جبرئیل، مردم را به حق فرا می خواند و شیطان و نیروهای شیطانی و پیروان سفیانی به باطل. ظاهر شدن این نشانه، هم زمان با خروج سفیانی و صیحه آسمانی است.
(ر.ک: چشم به راه مهدی علیه السلام، ص 286.)
از ظاهر روایات، با توجه به ویژگی هایی که برای آن بیان شده، فهمیده می شود که تحقّق آن، طبیعی نخواهد بود. خداوند، برای آنکه شروع این انقلاب جهانی را اعلان کند و به همگان برساند که انقلابی بزرگ در حال شکل گیری است و حق بودن حضرت مهدی علیه السلام را بنمایاند و به یاران و دوستان و علاقه مندان به چنین رستاخیزی خبر بدهد؛ صیحه آسمانی را معجزه آسا به گوش همگان می رساند.
(همچنین ر.ک: کنزالعمال، ح 14، ص 588، ح 39665.)
مشهورترین نام مادر حضرت مهدی علیه السلام «نرجس» و کنیه ایشان «ام محمد» است. محدثان برای آن بانوی بزرگوار، نام های متعددی ذکر کرده اند:
«نرجس»، «سوسن»، «صقیل» (یا «صیقل)»، «حدیثه»، «حکیمه»، «ملیکه»، «ریحانه» و «خمط.» از دیدگاه یکی از پژوهشگران علت تعدّد نام های آن بانو، می تواند چند چیز باشد:
1. علاقه و محبت فراوان مالک او به وی بود. روی این جهت با بهترین اسما و زیباترین نام ها او را صدا می زد. از این رو تمام نام های آن بانو، از اسامی گل ها و شکوفه ها است. چون مردم این صداها و نام های مختلف را شنیده