حضرت سجاد علیه السلام در زمان خلافت جد بزرگوارش حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام
[صفحه 24]
قطعی بوده و هیچ محل شبهه نیست». [14] از این رو سال 38 که مشهورترین اقوال نیز هست، به عنوان سال تولد حضرت از سایر اقوال معتبرتر است وآنچه در تقویت قولهای دیگر بیان شده همه قابل خدشه می باشد و هیچ کدام صحیح به نظر نمی رسد.
در زمینه روز تولد آن بزرگوار نیز مشهورترین قول روز پنجشنبه یا جمعه نیمه ی «جمادی الاولی» است. گرچه قول روز پنجشنبه یا یکشنبه پنجم «شعبان» نیز در درجه بعد، از شهرت قابل توجهی برخوردار است. اقوال دیگری نیز وجود دارد که عبارتند از: پنجشنبه نهم «شعبان»، پنجشنبه هشتم «شعبان» و همچنین هفتم «شعبان».
لازم به ذکر است بعضی از قائلین به روز نیمه «جمادی الاولی»، تولد حضرت را دراین روز در سال 36 هجری دانسته و تعداد زیادی از قائلین به روز پنجم «شعبان»، آن را در سال 38 هجری گزارش کرده اند. [15].
به اتفاق سیره نویسان و مورخین، محل تولد حضرت علی بن الحسین علیه السلام شهر مقدس «مدینه بوده است و هیچ کس در این مطلب اختلافی نکرده و قول دیگری نقل نشده است. [16].
برای مادر حضرت علی بن الحسین علیه السلام نامهای مختلفی در کتب تاریخی ذکر شده است که بعضی از آنها عبارتند از: «غزاله»، «سلافه»، «خوله»، «بره»، «حرار»، «شهربانو»، «شهربانویه»، «شاه زنان»، «جهان شاه»، «شهرناز»، «جهان بانویه» و بالاخره «مریم» و «فاطمه».
هر یک از این نامها در سندی از اسناد تاریخی موجود است ولی اختلاف شدیدی در وحدت صاحب این نامها از یک سو و ثبوت بعضی از آنها به عنوان مادر
[صفحه 25]
حضرت امام زین العابدین علیه السلام از سوی دیگر بین مورخین و محققین در علم تاریخ به چشم می خورد. از میان نامهای ذکر شده «شهربانو» و سپس «شاه زنان» از بقیه مشهورتر است و اتفاقا در اصل مادر بودن ایشان برای امام چهارم علیه السلام تشکیکاتی انجام شده است. به علاوه در اینکه «شهربانو» دختر کیست نیز وحدت نظری وجود ندارد. پدر او را «یزدگرد» [17]، آخرین پادشاه ساسانی، «شیرویه» پسر «پرویز» ذکر کرده اند و بعضی هم به اشتباه «نوشجان» از مردم خراسان را پدر او دانسته اند که در این میان «یزدگرد» از بقیه مشهورتر است.
گرچه بعضی از محققین تلاش وافری انجام داده اند تا مادر بودن جناب «شهربانو» یا «شاه زنان» برای حضرت سجاد علیه السلام را مشکوک جلوه دهند. [18]، اما این تشکیکات قابل پاسخ می باشند و با توجه به شهرت قطعی این مسأله و وجود سندهایی که در حد قابل توجهی از اعتبار و اتقان بوده و از بسیاری از تشکیکات مصون است، و